`ညအခါ လသာသာ
ကစားမလား နားမလား…?´
သာယာတဲ႔ ေတးသြား
မင္း ဆိုတာမို႔ ပိုခ်ဳိသလား…?
ဆရာမႀကီးေရ…
ေျမျဖဴခဲ, ဆြဲျခင္းငယ္,
ကေလးေတြရယ္
မင္းအိပ္မက္ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မယ္…
ငါအိပ္မက္ကေတာ့ မင္းပါပဲ…၊
ဘဝေတြ ျခားနား
ဇာတ္ဆရာ ဘက္လိုက္ေလသလားကြယ္….?
မင္းမွာေတာ့
လမ္းေတြ သြက္သြက္ေလွ်ာက္
အတန္းေတြ အဆက္ဆက္ေရာက္ခဲ႔ေပါ့…၊
ပညာထံု ၾကင္ယာစံု
လူဗိုလ္လယ္ ဂုဏ္ေတြႂကြယ္ေနခဲ႔….၊
ကိုယ့္မွာေတာ့
ဝါးေတြနဲ႔…ဖားေတြနဲ႔….
မွ်ားေတြနဲ႔…..ငါးေတြနဲ႔…
ျမားေတြနဲ႔….က်ားေတြနဲ႔….
ဓားေတြနဲ႔…ႏြားေတြနဲ႔….
ေတာေတြ ေခ်ာက္(ေဂ်ာက္)ေတြ အႏွံ႕သြား
အေမာေတြေဖာက္ေတာင္ မရပ္မနားေပါ့….၊
ဓနအေျခ ပါးပါး
ဘဝအေန ခါးခါးမို႔
ဗလေတြကိုသာ အားထားေနရတာပါ့…။
မင္း ၾကားမိလား…?
ေက်ာင္းေရွ႕ျဖတ္သြား
ငါ့ႏြားေတြရဲ႕ ျခဴသံ
ဆူညံရင္ သည္းခံပါ….၊
မင္းတိုင္သံ နားစြင့္
လူအလစ္မွာ ဆိုမိတယ္….
`ညအခါ လသာသာ
ကစားမလား နားမလား…?´
သာယာတဲ႔ ေတးသြား
မင္း တိုင္သမို႔ ပိုခ်ဳိတကား…။
No comments:
Post a Comment